فرمول سپاسگزاری
دانش یک گنج است و عمل کردن کلید آن.
«ابوزید عبدالرحمن ابن خلدون (۷۳۲ – ۸۰۸)
در تمامیِ مذاهب، اسطوره‌ها و حتی افسانه‌ها آمده است که برای دستیابی به موفقیت، نخست باید «واژه‌های کلیدی را به زبان آورد».
برای آنکه انرژی حاصل از شکرگزاری را شامل حال خود کنید، نخست باید این واژه را بگویید: سپاسگزارم. نمی‌توانم برای شما از چگونگیِ اهمیت واژه‌ی سپاسگزارم در زندگی‌تان بگویم. برای آنکه زندگیِ قدرشناسانه‌ای داشته باشید و نتیجه‌ی آن را در زندگی‌تان تجربه کنید باید سپاسگزارم کلمه‌ای باشد که در زندگی‌تان بیش از همه می‌گویید و احساس می‌کنید. این واژه باید به شناسه‌ی شما تبدیل شود. سپاسگزارم، پلی است از وضعیت فعلیِ شما به زندگیِ رؤیایی‌تان.
فرمول اصلی این‌گونه است:
– به عمد واژه‌ی سپاسگزارم را در ذهن و زبان خود تکرار کنید:
– شما هرچه بیشتر به صورت عمدی به کلمه‌ی سپاسگزارم فکر کنید و آن را به کار ببرید، قدرشناسی را بیشتر احساس خواهید کرد.
– هرچه بیشتر به قدرشناسی بیندیشید و بیشتر آن را احساس کنید، فراوانیِ بیشتری دریافت خواهید کرد.
قدرشناسی یک احساس است. بنابراین هدف نهایی در تمرین آن است که هرچه بیشتر آن را احساس کنید، زیرا این نیروی احساسات شماست که به تأثیر آن در زندگی‌تان شتاب می‌بخشد. قانون نیوتن، یکی برای یکی است؛ آنچه که می‌دهید، به صورت برابر دریافت می‌کنید. این بدان معناست که اگر احساس قدرشناسی را در خود افزایش دهید، نتایج آن در زندگی‌تان فزونی خواهد یافت تا با احساس شما برابر شود. هرچه احساس‌تان راستین‌تر باشد و خالصانه قدرشناسی کنید، شما با شتاب بیشتری تغییر می‌یابید و روند دیگرگونی‌تان شتاب بیشتری خواهد گرفت.
هنگامی که درمی‌یابید این رفتار به تمرین کمی نیاز دارد و چه قدر راحت می‌توانید قدرشناسی را با زندگی‌تان بیامیزید، و هنگامی که نتایج آن را در زندگیِ خود احساس کنید، آنگاه هرگز به بازگشت به زندگیِ پیشین خود نخواهید اندیشید. اگر قدرشناسی را کمی تمرین کنید، زندگی‌تان تغییر اندکی خواهد یافت. اگر قدرشناسی را هر روز بیشتر تمرین کنید، زندگی‌تان به شدت تغییر خواهد کرد و به سوی تعالی خواهد رفت، آن‌چنان که هرگز تصورش را نیز به ذهن راه نخواهید داد!
